Bir varmış bir yokmuş. Evvel zaman içinde kalbur zaman içinde Beykoz'da Kılıçlı diye bir köy varmış. Bir yaz günü Merdivenci Adam bu köy civarında kır gezisi yapıyormuş. Yaşlı bir adamla karşılaşmış. Selamlaştıktan sonra yaşlı adama karnını doyurmak için nereden yiyecek bulabileceğini sormuş. Yaşlı adam da ona bu köyün ormanında yiyecek olduğunu söylemiş.

Burada çok güzel çilekler var, demiş. Kiraz ağaçları, elma ağaçları, dut ağaçları, armut ağaçları var istediğinden toplayıp yiyebilirsin demiş. Karpuz demiş, karpuz da var mı? Karpuz yok, demiş yaşlı adam. İlla da karpuz isterim, demiş Merdivenci Adam. Yok işte ne yapalım olanlardan ye, demiş yaşlı adam. Bu sıcakta soğuk bir karpuz, böyle güzel bir yerde ne güzel yenirdi demiş, Merdivenci Adam. 

Etraf çok güzelmiş gerçekten hava sıcakmış, hafiften bir rüzgar esiyormuş ağaç yaprakları hışır hışır şarkı söylüyormuş. Kuşlarda cıvıl cıvıl eşlik ediyormuş yapraklara. 

Tamam, demiş Merdivenci Adam. Madem karpuz yok armut yiyelim öyleyse. Gitmişler birlikte armut ağacının olduğu yere. Armutlar çok güzel gözüküyormuş sarı sarı, fakat yüksektelermiş. 

Merdiveni bana verir misin? demiş yaşlı adam. Benim çok işime yarar bu merdiven, çatımı onarmak için kullanabilirim. Karşılığında sana bu pusulayı veririm demiş. Tamam demiş Merdivenci Adam. Ne işime yarar ki bu. Kaybolursan buralarda Kuzeye gidersen deniz kıyısına ulaşırsın, oradan Batıya gidersen Beykoz'a, Doğuya gidersen Şile'ye ulaşırsın demiş. Ben kaybolmam demiş Merdivenci Adam.  Yükseğe çıkarım gideceğim yeri görürüm demiş. Sana iyi şanslar demiş yaşlı adam ve ayrılmışlar.